Ένα ποίημα εμπνευσμένο από την ραδιοφωνική εκπομπή "Μεθυσμένο καράβι"

 

Εμπνεύστηκα το παρακάτω ποίημα από την ραδιοφωνική εκπομπή «Μεθυσμένο καράβι» του ποιητή Γιώργου Δάγλα με καλεσμένους τον ποιητή Θεοφάνη Παναγιωτόπουλο και την Χρύσα Νικολάκη, που είναι ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας και θεολόγος. Στην εκπομπή αυτή μιλήσαν τα προαναφερθέντα άτομα για την ποίηση και το ρόλο του ποιητή διαχρονικά. Με άγγιξαν τα λόγια όλων των συμμετεχόντων, αλλά περισσότερο το επιχείρημα ότι όταν σιωπάμε, είμαστε συνένοχοι στα εγκλήματα που διαπράττονται. Έτσι εμπνεύστηκα το παρακάτω ποίημα:  
 

Συνένοχοι σιωπής

 

Σιωπήσαμε όταν:

βιάσανε γυναίκες,

κακοποιήσανε παιδιά,

κακομεταχειριστήκανε ηλικιωμένους,

ληστέψαν ναυτεργάτες,

πνίξανε ασυνόδευτα,

φονεύσαν ομοφυλόφιλους.

 

Συνένοχοι είμαστε με τη σιγή μας.

Καλύτερα να γίνω χίλια κομμάτια,

παρά να ξανά σωπάσω.

Ας γίνει σύμβολο επανάστασης

η κραυγή του Μουνκ.

Προτιμότερο να καταλυθώ

βγάζοντας άναρθρα φωνήεντα,

παρά να βαλτώσω

σε μια εκκωφαντική σιωπή.

 

Από σιωπηλός άνθρωπος,

καλύτερα να είμαι:

το βότσαλο που πέφτει μες στη λίμνη

και κάνει κυματάκια,

καλύτερα ν’ αφήσω το στιγμιαίο αποτύπωμα

σε βαλτώδη νερά,

μια ξαφνική ένσταση,

παρά εκατό χρόνια σιωπηρής συνενοχής.

Κι ας βυθιστώ αιώνια έπειτα

εις τον βυθό σαν πετραδάκι.

 

Για να μην υπάρξουν επόμενοι:

σαν τον Ζακ,

σαν την Καρολάιν,

σαν τον Αϊλάν,

ας ηχήσουν τα τύμπανα

του ατέρμονου πολέμου…

 

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

06/04/2023   10:48πμ

Αθήνα

 

Μπορείτε να ακούσετε την προαναφερθείσα ραδιοφωνική εκπομπή κάνοντας κλικ εδώ. 

Comment with Facebook