Ετεροζυγωτικά ποιήματα

 

 

Σε αυτό το ποστ θα διαβάσετε μια βιβλιογνώμη δική μου για την ποιητική συλλογή μου "Ετεροζυγωτικά ποιήματα", την οποία και διάβασα στην βιβλιοπαρουσίασή μου. Στη συνέχεια θα παραθέσω δύο ποιήματα και τέλος πληροφορίες για όποιον φίλο θέλει να την προμηθευτεί από το online shop των εκδόσεων πηγή.

 

Η ποιητική συλλογή, «Ετεροζυγωτικά ποιήματα» είναι ονομασμένη με αυτόν τον τρόπο, καθώς, όπως τα ετεροζυγωτικά δίδυμα είναι αδέρφια από την ίδια μήτρα, αλλά διαφέρουν στην εξωτερική εμφάνιση. Έτσι, και τα ετεροζυγωτικά ποιήματα αποτελούν δημιουργία του ίδιου ποιητή κι έχουν τον ίδιο τίτλο ανά δύο, αλλά διαφέρουν στην τεχνική: ανά ζεύγη, το ένα είναι με ελεύθερη τεχνική φτιαγμένο, ενώ το άλλο με έμμετρη και συνήθως το δεύτερο είναι σαιξπηρικό σονέτο. Η συλλογή αυτή αποτελεί μια αντιπαραβολή δύο ποιημάτων με την ίδια κεντρική ιδέα, αλλά διαφορετική παρουσίαση. Επιπλέον, αποτελεί μια συνέχεια προς την προς την πρώτη μου ποιητική συλλογή, «Διάλογοι με τους ποιητές της ιστορίας», όπου εκεί απαντούσα σε γνωστά ποιήματα, όπως την «Ιθάκη» του Καβάφη ή το «Μαχαίρι» του Νίκου Καββαδία και άλλα, με δικά μου δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο ένα διάλογο με ποιητές που μείνανε στην ιστορία. Όμως, σε αυτήν την ποιητική συλλογή κάνω έναν - φωναχτό - εσωτερικό διάλογο, απαντώντας σε δικά μου ποιήματα, που έχουν γραφτεί σε άλλες χρονικές περιόδους. Άλλες φορές προηγείται το έμμετρο χρονικά και άλλες φορές το ελεύθερο. Η θεματολογία ποικίλλει. Πότε καταπιάνομαι με κοινωνικά θέματα, όπως στο «Ενός λεπτού σιγής», όπου εκεί αναλύω τον σεισμό στην Τουρκία και την Συρία αλλά και με φιλοσοφικά όπως το ερώτημα – ποιο είναι το χειρότερο  να ζήσεις την ζωή σου και να έχεις ένα φρικτό τέλος ή να ζήσεις χωρίς να τολμήσεις ποτέ σου τίποτα; Επιπλέον, στον «Αέναο πόλεμο» γράφω για το δράμα που πουλάνε στην τηλεόραση. Στο ποίημα «Γράφω για την πίκρα μου» αναλύω τους λόγους που με ωθούν στην γραφή και κινείται στα πλαίσια του ρομαντισμού αφού δεν υπερκερνώ την θλίψη μου. Στο ποίημα, όμως, «Αν είναι ο δρόμος σαθρός και σάπιος» καταφέρνω στο τέλος με τα φτερά του Δαίδαλου και ξεφεύγω από τους εχθρούς μου, αφού νικώ τους αντιπάλους μου σε όλη την πορεία του ποιήματος, ενώ στην έμμετρη εκδοχή παραδέχομαι στο τέλος πως τα ανδραγαθήματά μου είναι όνειρα απατηλά. Στο ποίημα «Αναζητείται φάρος», εννοώντας την ελπίδα, ο υποφαινόμενος ποιητής στην ελέυθερη εκδοχή καταλήγει να κλαίει, ενώ στην έμμετρη καταλήγει πως τα πάντα είναι μάταια, αφού ό,τι κι αν επιλέξει, ο Χάρος καραδοκεί. Το «Πέμπτο στοιχείο» είναι ένα δυστοπικό ποίημα, όπου αφιερώνω τις τέσσερις πρώτες στροφές στα 4 στοιχεία της φύσης και το μένος προς τον άνθρωπο, ενώ στην πέμπη αναφέρεται στην αγάπη για τα Θεία. Στην ελεύθερη εκδοχή του «Πέμπτου στοιχείου» το πέμπτο στοιχείο είναι η αγάπη. Η ποιητική συλλογή αποτελείται συνολικά από 62 ποιήματα, 31 ελεύθερα με τα 31 έμμετρα ετεροζυγωτικά αδέλφια τους και σας προσκαλώ να ταξιδέψετε μαζί τους. Δεν είναι μια μονομαχία μεταξύ της ελεύθερης και της έμμετρης φόρμας, αλλά ένας εσωτερικός φωναχτός διάλογος που αποζητά να εισακουστεί.    

 

 Σε αυτό το σημείο θα παραθέσω το ελεύθερο πρώτα ποίημα με τίτλο: "Αν ο δρόμος είναι σαθρός και σάπιος".

 

Αν ο δρόμος είναι σαθρός και σάπιος...

 

Τυφώνες και θεομηνίες στείλαν οι θεοί,

μα εγώ με μια βάρκα πέρασα τον ποταμό.

Πέτρινοι γίγαντες υψώθηκαν μπροστά μου,

τους συνέθλιψα λες κι ήταν χάρτινοι.

Βέβηλοι σταυροφόροι στάθηκαν στο διάβα μου,

τους αφόπλισα και τους διαμέλησα

όπως ένα παιδί ξεριζώνει τον κάκτο.

Μια αγέλη λύκων απείλησε να με κατασπαράξει,

τάχθηκα ηγέτης της και την εξημέρωσα

σαν τον μαέστρο που εξυψώνει τα ήθη.

Δὠδεκα σιδερένιοι ιππότες ζήτησαν την υποταγή μου,

άκουσαν τη λιονταρίσια ιαχή μου

και τρομακρατημένοι υποχώρησαν

όπως το τσοπανόσκυλο μαζεύει το ποίμνιο.

Δαίμονες θέλησαν να εξαγοράσουν την ψυχή μου,

προσφέροντάς μου πλούτη και δόξα,

ταπεινωμένοι γύρισαν στην κόλαση

χωρίς ούτε ένα δράμι πνεύματος.

Ακόμη κι αν η γέφυρα που διαβαίνω γκρεμιστεί,

αν ο δρόμος είναι σαθρός και σάπιος,

εγώ θα πετάξω με τα φτερά του Δαίδαλου

κι ας είναι από κερί...!

 

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε το έμμετρο αδελφάκι του:

 

Αν ο δρόμος είναι σαθρός και σάπιος

 

Απρόσιτος ο δρόμος μου, που κείτεται μπροστά μου.

Οι Κύκλωπες κι οι δαίμονες να με κατασπαράξουν,

θέλουν. Αλώβητος να βγω, μη χάσω την χαρά μου.

Του παρελθόντος δάσκαλοι, αχ, πώς να με διδάξουν;

 

Την Σκύλλα και την Χάρυβδη, τις δάμασα με πάθος.

Λες κι ήτανε χρυσόψαρα μες σε μικρούλα γυάλα.

Κήτη αντιμετώπισα στης θάλασσας το βάθος.

Τα πέλαγος μου φάνηκε σα τοσοδούλα στάλα.

 

Διέσχισα τα δύσβατα, σαθρά μου καλντερίμια.

Περιηγητής ακούραστος που περπατάει μίλια.

Σαν ήρωας που φόνευσε αγέλη με αγρίμια.

Άλλοι που ‘σκούζαν σαν παιδιά, ‘γω δεν ανοίγω χείλια.

 

Μα όνειρα απατηλά, λεγόμενα πιο πάνω

Μακάρι να τα μπόραγα, κουράγιο μου το χάνω.

 

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

Για όποιο φίλο έφτασε μέχρι εδώ την ανάγνωση τον ευχαριστώ πολύ! Μπορείτε να προμηθευτείτε την ποιητική συλλογή μου από τον ιστότοπο των εκδόσεων πηγή εδώ.