Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένη ανάρτηση

Το μωρό: ένα ποίημα από την Μαριαλένα Διασακιά

  Ένα εξαιρετικό ποίημα από την Μαριαλένα  Δισακιά για την μητρότητα. Ατάιστο και πεινασμένο το μωρό μου. Έτρεχα σε ξεριζωμένες πλαγιές   εκείνο μπρούμυτα σε βρώμικες σκεπές να ζει το κλάμα. Κοντά του να γυρίσω κίνησα, ανέβηκα γκρεμνούς με οδηγό κάποιον δίχως πόδια. Το άκουγα ατάιστο να κλαίει. Έφτασα μέσα από τούνελ θάλασσας αγριεμένης Την πείνα του να κλάψει δεν μπορούσε Έτσι απομείναμε και οι δυο σε βρώμικα σεντόνια να το ταΐζω γάλα ξινό από ακρωτηριασμένα στήθη. Maria Elena Davi  (Μαριαλένα Δισακιά)

Δελτίο τύπου και ένα ποίημα από τον Μοσχόπουλο Γεράσιμο

 


 

Στις 28/03/2023 έγινε η βιβλιοπαρουσίαση του πρώτου βιβλίου της Μυρσίνης Μόσχου στον χώρο της ΠΕΛ, στην ομόνοια. Πολλοί ομότεχνοι και φίλοι συναντηθήκαμε εκεί για να τιμήσουμε την γέννηση του πρώτου πνευματικού της παιδιού, που έχει τίτλο: «Αιωρούμενες σκέψεις». Η αίθουσα ξεχείλισε από κόσμο, αλλά κι από συγκίνηση, καθώς ωραίες απαγγελίες των ποιημάτων της ποιήτριας γεμίσανε την αίθουσα. Επιπλέον, η εκδήλωση είχε ντυθεί και με ζωντανή μουσική επένδυση. Κορυφαία στιγμή της εκδήλωσης ήταν λίγο πριν το τέλος της, όπου σβήσανε τα φώτα και η Μυρσίνη μαζί με τον τραγουδιστή της εκδήλωσης τραγουδήσανε σα ντουέτο το τραγούδι «Διόδια», μουσικής του Σταύρου Σιόλα και σε στίχους Πόλυς Κυριάκου. Το ποίημα που έγραψα είναι εμπνευσμένο και από την ποίηση της Μυρσίνης αλλά και από το τελευταίο τραγούδι της εκδήλωσης.   

 

Στης ποίησης τη νήσο

 

Σε μυστική σου τελετή, κρυφή μυσταγωγία.

Μυήθηκα στην ποίηση σα στίχος λυρικός.

Ευχή: ν’ αγγίξω, όπως ‘συ, μεστή ελευθερία.

Απ’ την ζωή δεσμεύομαι ως άνθρωπος θνητός.

 

Δε σε περιορίζει τίποτα στου δρόμου καλντερίμια.

Καταργηθήκανε εχθές του κόσμου τα διόδια.

Με ποίημα εξημέρωσες τ’ αδάμαστα  αγρίμια.

Ξεπεραστήκανε παντού του σκοταδιού εμπόδια.

 

Σα φάρος στην χερσόνησο εμπνέεις μυημένους.

Σαν το χλομό ‘λοφέγγαρο και γιορτινό σου βράδυ.

Δεν στέκω πια στους ποιητές, τους τόσο καταραμένους.

Σαν είμαι πλήρωμα κι εγώ σ’ αγάπης το καράβι.

 

Σαν άφησες τα χνάρια σου, στης ποίησης τη νήσο.

Ούτε για μια στιγμή να μην...κοιτάξεις λίγο πίσω.

 



 

 

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

30/03/2023  11:22πμ

Αθήνα

 

Comment with Facebook

Σχόλια

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις