Η γνώμη μου για το βιβλίο της Μαριαλένας Δισακιά, «Η σκιά της μάνας»

 

«Η σκιά της μάνας» πρόκειται για μια πολλή δυνατή ιστορία μιας γυναίκας, που ήθελε να γίνει μάνα πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Η ροή της ιστορίας καταιγιστική κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι, αφού οι προτάσεις στο περισσότερο κομμάτι του βιβλίου ήταν μικρές. Ο τρόπος γραφής στακάτος, εντέχνως λιτός, αλλά όχι απλοϊκός. Δεν κάνει κοιλιά σε κανένα σημείο και η εξέλιξη της πλοκής του κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος. Αφού το διάβασα μονορούφι μέσα σε 3 ώρες.

Η ηρωίδα του βιβλίου η Δάφνη κάνει έναν γάμο σχεδόν ονειρικό και πολλά υποσχόμενο, αφού και οι δυο τους, μαζί με τον άντρα της τον Δαβίδ έχουν την επιθυμία να κάνουν πολλά παιδιά. Μετά από πολλές προσπάθειες η Δάφνη αποφασίζει να πάει σε έναν γυναικολόγο για να ελέγξει την γονιμότητά της. Ξεκινά θεραπείες, αλλά ο άντρας της με πρόφαση ότι έχει πολλή δουλειά δεν την ακολουθεί στο γραφείο του γιατρού κι έτσι το περνά όλο μόνη της, η Δάφνη: την αγωνία για τα αποτελέσματα των εξετάσεων, το τί φταίει που δεν έρχεται το παιδί. Στη συνέχεια, ο Δαβίδ καταλαβαίνει το λάθος του κι ακολουθεί την γυναίκα του στις εξετάσεις, όπου αποδεικνύεται ότι το φταίξιμο είναι δικό του, αφού έχει αδύναμο σπέρμα. Στην πορεία κάνουν κάποιες εξωσωματικές προσπάθειες για γονιμοποίηση, αλλά δεν πετυχαίνουν ούτε αυτές. Διέρχεται κρίση το ζευγάρι, αλλά στην πορεία τους παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία: αυτή της υιοθεσίας. Ωστόσο, το θέμα είναι πιο μπλεγμένο και δεν ευδοκιμεί. Εντωμεταξύ, ο Δαβίδ αισθάνεται υπαίτιος που δεν μπορεί να χαρίσει στην Δάφνη παιδιά κι έτσι αποχωρεί από την ζωή της, χωρίς να της ομολογήσει το λόγο που το κάνει.

Στην πορεία της ζωής γνωρίζει μια φίλη, η οποία έχει μπλεξίματα με αλκοόλ και ναρκωτικά και φιλοξενεί την κόρη της φίλης της, την Κατερίνα όλο και πιο συστηματικά. Την γνωρίζει την Κατερίνα από όταν ήταν μικρό κορίτσι. Η φιλοξενία με τα χρόνια γίνεται τόσο φιλική, που η μικρή Κατερίνα θεωρεί ως μάνα της την Δάφνη, ενώ στην πορεία αποξενώνεται από την βιολογική της μητέρα λόγω της αδιαφορίας της τελευταίας.

Δεν θα αποκαλύψω το τέλος, ωστόσο θέλω να πω 2 λόγια ακόμη για το βιβλίο, που μου άφησε άριστες εντυπώσεις. Ο τίτλος εξαιρετικά εύστοχος με 2 λέξεις: μιλά για τον πόθο της Δάφνης να γίνει μητέρα, αλλά για το μαύρο σκοτάδι της σκιάς, δηλαδή όλα εκείνα τα εμπόδια της ζωής που εμφανιστήκανε. Κατάφερε να γίνει μητέρα η Δάφνη; Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι απολύτως ναι. Όχι, μόνο γιατί δεν χρειάζεται να είναι βιολογική μητέρα, αλλά ούτε και μόνο επειδή έβαλε τη ζωή της Κατερίνας ως προτεραιότητα, αλλά και γιατί η ίδια η Κατερίνα αναγνωρίζει φωναχτά την Δάφνη ως μητέρα. Συγχαρητήρια, Μαριαλένα! Εύχομαι καλοτάξιδο!

 

Με πολλή εκτίμηση,

 

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

02/04/2023  12:25μμ

Αθήνα

Comment with Facebook