Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένη ανάρτηση

Το μωρό: ένα ποίημα από την Μαριαλένα Διασακιά

  Ένα εξαιρετικό ποίημα από την Μαριαλένα  Δισακιά για την μητρότητα. Ατάιστο και πεινασμένο το μωρό μου. Έτρεχα σε ξεριζωμένες πλαγιές   εκείνο μπρούμυτα σε βρώμικες σκεπές να ζει το κλάμα. Κοντά του να γυρίσω κίνησα, ανέβηκα γκρεμνούς με οδηγό κάποιον δίχως πόδια. Το άκουγα ατάιστο να κλαίει. Έφτασα μέσα από τούνελ θάλασσας αγριεμένης Την πείνα του να κλάψει δεν μπορούσε Έτσι απομείναμε και οι δυο σε βρώμικα σεντόνια να το ταΐζω γάλα ξινό από ακρωτηριασμένα στήθη. Maria Elena Davi  (Μαριαλένα Δισακιά)

Δεν θα γιατρεύεις πια πληγές: ποίημα αφιερωμένο στην μνήμη της Ρένας Κουμιώτη από τον Μοσχόπουλο Γεράσιμο

 

Ποίημα αφιερωμένο στην μνήμη της Ρένας Κουμιώτη κι απάντηση στο τραγούδι «ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ».

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

 

Οι φάροι σβήσαν σήμερα, δεν τραγουδά πια η Ρένα.

Στην άλλη όχθη έφυγε, σ’ αιώνιο σκοτάδι.

Άφησε πίσω της σ’ εμάς τραγούδια ‘γαπημένα.

Βελούδινη η φωνή της, σαν… το λυρικό της χάδι.

 

Δεν θα γιατρεύεις πια πληγές, μα τους αγγέλους μόνο.

Θα τους φιλάς, θα χαίρονται που σε κρατούν κοντά τους.

Ήσουν και θα είσαι πάντοτε αντίδοτο στον πόνο.

Το ξέρουν: είναι τυχεροί, που σ’ έχουν σ’ αγκαλιά τους.

 

Δευτέρα ξημερώματα το ‘να στερνό αντίο.

Στον Άδη να κατέβαινα να σ’ άκουγα και πάλι.

Σα ψέμα απριλιάτικο, να ήτανε αστείο.

Δεν ξέρω αν ειν’ που έφυγες ή απ’ το λικέρ η ζάλη.

 

Όσα ποτήρια και να πιω, δεν σταματά η πίκρα.

Βαθιά μες στα τραγούδια σου παρηγοριά ‘γω βρήκα.




 

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

03/04/2023   09:35πμ

Αθήνα

Comment with Facebook

Σχόλια

  1. Συγχαρητήρια, αγαπητέ Γεράσιμε! Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, όπως εσύ, που τιμούν τη μνήμη όσων η σημαντική φυσική παρουσία απουσιάζει πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ Δημήτρη μου! Χαίρομαι που εκτιμάται η προσπάθεια μου από αξιόλογους ομότεχνους, όπως είσαι εσύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις