Δεν θα γιατρεύεις πια πληγές: ποίημα αφιερωμένο στην μνήμη της Ρένας Κουμιώτη από τον Μοσχόπουλο Γεράσιμο
Ποίημα αφιερωμένο στην μνήμη της Ρένας Κουμιώτη κι απάντηση
στο τραγούδι «ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ».
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Οι φάροι σβήσαν σήμερα, δεν τραγουδά πια η Ρένα.
Στην άλλη όχθη έφυγε, σ’ αιώνιο σκοτάδι.
Άφησε πίσω της σ’ εμάς τραγούδια ‘γαπημένα.
Βελούδινη η φωνή της, σαν… το λυρικό της χάδι.
Δεν θα γιατρεύεις πια πληγές, μα τους αγγέλους μόνο.
Θα τους φιλάς, θα χαίρονται που σε κρατούν κοντά τους.
Ήσουν και θα είσαι πάντοτε αντίδοτο στον πόνο.
Το ξέρουν: είναι τυχεροί, που σ’ έχουν σ’ αγκαλιά τους.
Δευτέρα ξημερώματα το ‘να στερνό αντίο.
Στον Άδη να κατέβαινα να σ’ άκουγα και πάλι.
Σα ψέμα απριλιάτικο, να ήτανε αστείο.
Δεν ξέρω αν ειν’ που έφυγες ή απ’ το λικέρ η ζάλη.
Όσα ποτήρια και να πιω, δεν σταματά η πίκρα.
Βαθιά μες στα τραγούδια σου παρηγοριά ‘γω βρήκα.
Γεράσιμος Μοσχόπουλος
03/04/2023 09:35πμ
Αθήνα
Συγχαρητήρια, αγαπητέ Γεράσιμε! Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, όπως εσύ, που τιμούν τη μνήμη όσων η σημαντική φυσική παρουσία απουσιάζει πια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Δημήτρη μου! Χαίρομαι που εκτιμάται η προσπάθεια μου από αξιόλογους ομότεχνους, όπως είσαι εσύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή