Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένη ανάρτηση

Το μωρό: ένα ποίημα από την Μαριαλένα Διασακιά

  Ένα εξαιρετικό ποίημα από την Μαριαλένα  Δισακιά για την μητρότητα. Ατάιστο και πεινασμένο το μωρό μου. Έτρεχα σε ξεριζωμένες πλαγιές   εκείνο μπρούμυτα σε βρώμικες σκεπές να ζει το κλάμα. Κοντά του να γυρίσω κίνησα, ανέβηκα γκρεμνούς με οδηγό κάποιον δίχως πόδια. Το άκουγα ατάιστο να κλαίει. Έφτασα μέσα από τούνελ θάλασσας αγριεμένης Την πείνα του να κλάψει δεν μπορούσε Έτσι απομείναμε και οι δυο σε βρώμικα σεντόνια να το ταΐζω γάλα ξινό από ακρωτηριασμένα στήθη. Maria Elena Davi  (Μαριαλένα Δισακιά)

Η τελευταία αγκαλιά: ένα ποίημα από την Μαρία Κοψιδά

 

Με αγκάλιαζες και με φιλούσες σαν να μην υπάρχει αύριο. Σε αγαπάω πάρα πολύ αγάπη μου. Μόνο εσύ ξέρεις πόσο πολύ Σε αγαπάω. Ζούσα μαζί σου. 

Ξέρω πως θα σκεφτείς κάποια στιγμή. Πιστεύω δεν είναι η τελική σου απόφαση, θα γυρίσεις ψυχή μου κοντά μου θα ξαναζήσουμε τον παντοτινό έρωτα μας.


Μαρία Κοψιδά 

Comment with Facebook

Σχόλια

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις