Η τελευταία αγκαλιά: ένα ποίημα από την Μαρία Κοψιδά
Με αγκάλιαζες και με φιλούσες σαν να μην υπάρχει αύριο. Σε αγαπάω πάρα πολύ αγάπη μου. Μόνο εσύ ξέρεις πόσο πολύ Σε αγαπάω. Ζούσα μαζί σου.
Ξέρω πως θα σκεφτείς κάποια στιγμή. Πιστεύω δεν είναι η τελική σου απόφαση, θα γυρίσεις ψυχή μου κοντά μου θα ξαναζήσουμε τον παντοτινό έρωτα μας.
Μαρία Κοψιδά
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου